ศตวรรษที่ 19 เป็นยุคแห่งความมั่งคั่งอย่างไม่น่าเชื่อในยูคาทานต้องขอบคุณพืชหางจระเข้ที่ปลูกในท้องถิ่น ซึ่งเหมาะสำหรับการทำเชือกและเป็นสินค้าที่จำเป็นสำหรับการสร้างเรือและเครื่องจักรทำนา เส้นใยเฮเนเก้นมีความทนทานมากจน ยูคาทานดึงดูดการลงทุนของสหรัฐฯ ได้มากกว่าภูมิภาคอื่นๆ ในช่วงปลายศตวรรษที่ 19 และต้นศตวรรษที่ 20
ซึ่งเป็นช่วงที่การผลิตข้าวสาลีและการต่อเรือเฟื่องฟูในอเมริกาเหนือ และเส้นใหญ่ Yucatan เป็นที่ต้องการสูง เมื่อการผลิตแบบเฮเนเก้นเฟื่องฟู โรงงานจึงได้รับชื่อทองคำสีเขียวและยูคาทานก็กลายเป็นรัฐที่ร่ำรวยที่สุดในเม็กซิโก ภายในปี 1915 กว่า 70% ของที่ดินในยูคาทานถูกใช้เพื่อปลูกและแปรรูปเฮเนเค วน และ ส่ง ออกก้อนพืชมากกว่า 1,200,000 ก้อน ในช่วงเวลานี้ไร่องุ่นเติบโตขึ้นในขนาดและความซับซ้อนอย่างมโหฬาร โดยมีพื้นที่กว้างขวางซึ่งรวมถึงสวน พืชแปรรูป โบสถ์ ร้านค้า และห้องพักคนงาน ในหลาย ๆ ด้านพวกเขาเป็นประเทศอิสระภายในประเทศ บางคนถึงกับมีสกุลเงินและกฎหมายเป็นของตัวเอง